MOOk egoera psikiko baten berri eman nahi du, toki zehatz bat deskribatu edo kontakizun zirraragarri bat egin beharrean. 

Egunerokotasuna misteriotsua izaten da aldika, eta gertuko gauzek kezka obsesiboak ereiten dituzte bihotzean eta garunean.

Zeharka begiratuz eta zurrumurruak entzunez, jakiten dugu behin baino gehiagotan zertan den bizimodua, eta zertan bizitzan galdutakoa.

Kontu ilunak, badaezpadako biografiak, aiene isilak, noraezean egindako pausuak eta distirarik gabeko oinetakoak.

​

​

MOO retrata más un estado de ánimo que un lugar o una historia concreta.

A veces, de lo cotidiano emana misterio y la cercanía inquieta.

La mirada oblicua y el susurro nos hablan de la vida, o de lo que pudo haber sido.

Biografías inciertas, lamentos silenciosos, pasos erráticos y zapatos sin lustre.